باخ در دنیای موسیقی جایگاه ویژه ای دارد.در این بخش از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام با این آهنگساز سرشناس بیشتر آشنا شوید.
یوهان سباستیان باخ
در ۳۱ مارس ۱۶۸۵ در آیزناخ آلمان به دنیا آمد و در بیست و از خانواده‌ای موسیقی دانان وارد این عرصه شد. پدر او، یوهان آمبروزیوس باخ، به عنوان نوازنده در شهر آیزناخ فعالیت می‌کرد، و باور بر این است که او به یوهان جوان نواختن ویولون را آموخته است.
در سن هفت سالگی، باخ به مدرسه رفت و در آنجا آموزش‌های مذهبی دید و درس های لاتین و دیگر درس ها را مورد مطالعه قرار داد. ایمان لوتری باخ، آثار موسیقی بعدی او را تحت تاثیر قرار داد.
او در سن ۱۰ سالگی، پس از مرگ پدر و مادرش یتیم شد. برادر بزرگ‌ترش یوهان کریستوف، که نوازنده کلیسا در اردورف بود، سرپرستی او را پذیرفت. یوهان کریستوف چندین دستور موسیقایی را به برادر کوچک‌ترش آموخت و او را در مدرسه‌ای محلی نام نویسی کرد. باخ تا ۱۵ سالگی با خانواده برادرش زندگی می‌کرد.
زندگی یوهان سباستیان باخ برخلاف موسیقی باشکوه و استادانه‌اش، زندگی یکنواخت و بی‌حادثه‌ای بود. و برخلاف آهنگساز معاصرش، هندل، کمتر به سفر می‌رفت و در طول زندگی، بیش از آنچه که به عنوان یک آهنگساز شناخته شده باشد، به عنوان نوازنده ارگ معروف بود.
او در اوایل قرن ۱۸ جایگاه خود را در موسیقی پیدا کرد و و در سبک های مختلف شروع به نوازندگی کرد. او در این زمان آهنگ های مشهوری چون ( توکاتا و فوگ در مینور ) را ساخت.
برخی دیگر از آثار شناخته شده او به نام های ” مَس در سی مینور”، “کنسرتوهای براندنبورگ” و تمرین کلاویه ها” هستند. امروزه او یکی از بزرگ‌ترین آهنگسازان غربی در تمام زمان‌ها محسوب می‌شود.
خاندان باخ
افراد خاندان باخ، با توانایی و درک بالای موسیقایی، سنتی را پایه‌ریزی کردند که از سویی ریشه در موسیقی باشکوه و ریشه‌دار درباری داشت و از سوی دیگر منادی جنبش اصلاح‌طلبانه دینی و مبتنی بر اندیشه‌های «لوتر» بود.
موفقیت و شکست افراد خاندان باخ دقیقاً با شرایط اجتماعی ارتباط پیدا می‌کرد. با گسترش سریع و فوق‌العاده اجرای موسیقی در دربارها، شهرها و کلیساها در اواخر قرن شانزدهم، فعالیت آنها هم به اوج خود رسید و با کاهش اهمیت نهادهای موسیقایی هدایت‌کننده‌ای چون ارکستر دربار، فعالیت آنها هم محدود می‌شد.
اعضای خاندان باخ، پیوسته یکدیگر را آموزش می‌دادند و استعدادهای جدید را در میان خود کشف می‌کردند.
ازدواج و فرزندان سباستین باخ
در سال ۱۷۰۷ سمت ارگ نوازی در کلیسای "سنت بلاسیوس کیرشه" در مول هاوزن را به او دادند. چهار ماه پس از نقل مکان به مول هاوزن با دختر پسر عموی پدرش به نام ماریا باربارا ازدواج کرد و صاحب هفت فرزند شدند. از هفت فرزند او چهارتای آنها به بزرگسالی رسیدند و همگی از آهنگسازان سبک مصنوع روکوکو در سبک باروک شدند.
او دو ازدواج سعادتمندانه داشت و صاحب ۲۰ فرزند شد. همسر اول او در سال ۱۷۲۰ درگذشت. اغلب فرزندان او کمی پس از تولد و یا در عرض دو سال، مردند و آنهایی که باقی ماندند، اغلب موسیقیدانهای بزرگی شدند.
باخ پس از مدت کمتر از یک سال که در مول‌هاوزن زندگی کرد، این شهر را به مقصد وایمار ترک نمود. در همین شهر بود که دو فرزند مستعد باخ در موسیقی، ویلهلم فریدمان و کارل فیلیپ امانوئل، به دنیا آمدند.
روزهای پایانی عمر باخ
باخ در سال ۱۷۴۹ در روزهای پایانی عمر قدرت بینایی‌اش به خاطر مشکل آب مروارید کم شده بود و سپس نابینا شد و دیگر نتوانست اثری را خلق کند. پزشکان دستور عمل جراحی دادند.
پس از عمل به مدت شش ماه چشمانش بسته بود او قبل از آنکه پزشک او را معاینه کند، خود چشمانش را باز کرد و توانست خانواده خود را ببیند، او از این اتفاق بسیار هیجان زده و دچار حمله قلبی شد که به مدت ۱۰ روز در بستر بیماری بود و سرانجام در ۲۸ ژوئیه‌ی ۱۷۵۰ در ۶۵ سالگی با برجای گذاشتن بیش از ۱۰۰۰ اثر بی نظیر موسیقی از دنیا رفت. او در حاشیه تفسیر آبراهام کالوف از انجیل لوتری، مطالب جالبی را برای استفاده شخصی خود نوشته است. در یکی از این حاشیه‌ها آمده است:
هر جا که موسیقی روحانی حضور دارد، خداوند، رحمت و برکاتش را به بندگانش به طور ویژه‌ای هدیه می‌دهد