منظور از اورتور در موسیقی چیست؟

اورتور به بخش ابتدایی یک موسیقی گفته می شود که ویژگی های خاص خودش را دارد. در این بخش از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام با اورتور در موسیقی بیشتر آشنا شوید.

منظور از اورتور در موسیقی چیست؟

به بخش ابتدایی هر موسیقی که معمولا به صورت ملودیک و بی کلام است و در هنگام شروع قطعه های موسیقی شنیده می شود اورتور گفته می شود .

اورتور معمولا فقط با نواختن ساز همراه است و به صورت بی کلام و بدون خواننده می باشد .

درموسیقی ایرانی  ، از اواخر دورهٔ قاجاریه  ، برای اولین بار توسط درویش خان  مقدمه‌ای به نام پیش درآمد قبل از درآمد  اجرا می‌شود.

واژهٔ معادل پیش‌نوا از سوی فرهنگستان زبان و ادب فارسی‌ برای اورتور پیشنهاد شده‌است.

پیش درآمد به زبان ساده

پیش درآمد قطعه ای آغازین برای یک سمفونی محسوب می شود.

اگر بخواهیم با بیان ساده آن را توصیف کنیم، می توان گفت پیش درآمد معرفی نامه ایست برای اجرای رسمی یک دستگاه موسیقی و یا اکسترهای سمفونیک.

هر محصول با ارزشی به همراه خود یک کاتالوگ یا معرفی نامه دارد که توصیف گر حالات و درونمایه آن می باشد.

اگر بخواهیم با مثالی آسانتر موضوع رو روشن کنیم،می توانیم از سینما برای تعریف پیش درآمد استفاده کنیم. پیش درآمد همان نقش تریلر یا پیش نمایش فیلم را دارد که به مخاطب می گوید فیلمی که میخواهید ببینید حس و حالش چگونه است، ژانرش چیست و... .

پیش در آمد

پیش در آمد یک قطعه موسیقایی است که از پیش توسط ردیف دانان و متخصصین برای اجرا در مقدمه یک برنامه موسیقی ساخته شده است.

همانطور که از نامش پیداست، این قطعه پیش از درآمد اجرا می شود.

دارای تمی تقریبا حماسی و در قالب ضرب آهنگی موزون (غالبا با وزن شش چهارم) اجرا می گردد.

پیش درآمد در اصل، مقدمه ایست بر شروع اجرای یک دستگاه تمپو یا سرعت نواخت آن معمولا کند می باشد .

(البته پیش درآمدهایی با ضرب تندتری هم ساخته شده که علی اکبر شهنازی و رکن الدین مختاری از متولیان این نوع پیش در آمد به حساب می آیند) و محوریت اجرایی آن با نوازندگان می باشد و آوای انسانی و یا آواز خوانندگان در آن جایی ندارد.

پس از مشروطیت و باز شدن فضای اجتماعی موسیقی، جلسات خصوصی و غیر رسمی جای خود را به اجراهای گروهی به عنوان ارکستر در تالارها و محافل جمعیت پذیر تغییر داد.

مشکلی که در این بین وجود داشت، تا قبل از آن زمان هیچ قطعه ای تحت عنوان پیش درآمد یا مقدمه به صورت رسمی و حساب شده وجود نداشت.

این برای ارکسترها یک معضل به حساب می آمد.

چرا که گاها مجبور بودند برای فضاسازی اولیه و آمادگی ذهن مخاطب، روی تکنوازی و بداهه نوازی نوازندگان حساب باز کنند.

از این رو موسیقی سنتی میطلبید که از الگوهایی منسجم و از پیش ساخته شده برای این منظور بهره ببرد.